Jaki jest wygląd i skład płytki drukowanej?

Kompozycja

Theobecna płytka drukowanaskłada się głównie z następujących elementów
Linia i wzór (Wzór): Linia służy jako narzędzie do przewodzenia między oryginałami. W projekcie zaprojektowano dużą powierzchnię miedzianą jako warstwę uziemiającą i zasilającą. Linie i rysunki powstają w tym samym czasie.
Warstwa dielektryczna: służy do utrzymania izolacji pomiędzy liniami i warstwami, powszechnie zwana podłożem.
Otwory przelotowe/przelotki: Dzięki otworom przelotowym więcej niż dwie warstwy obwodów przewodzą ze sobą, większe otwory przelotowe są używane jako części wtykowe, a otwory nieprzelotowe (nPTH) są zwykle używane jako mocowania powierzchniowe. służy do mocowania śrub podczas montażu. Odporna na lutowanie / maska ​​lutownicza: Nie wszystkie powierzchnie miedziane muszą zjadać części cynowe, dlatego obszary niecynowane zostaną wydrukowane warstwą materiału (zwykle żywicy epoksydowej), która izoluje powierzchnię miedzi od jedzenia cyny . Zwarcie między liniami, które nie jedzą cyny. Według różnych procesów dzieli się go na olej zielony, olej czerwony i olej niebieski.
Sitodruk (Legenda/Oznaczenie/Sitodruk): Jest to element nieistotny. Główną funkcją jest oznaczenie nazwy i pozycji ramki każdej części na płytce drukowanej, co jest wygodne do konserwacji i identyfikacji po montażu.
Wykończenie powierzchni: Ponieważ powierzchnia miedzi łatwo ulega utlenieniu w środowisku ogólnym, nie można jej cynować (słaba lutowność), dlatego będzie chroniona na powierzchni miedzi, która musi zjadać cynę. Metody ochrony obejmują cynę w sprayu (HASL), złoto chemiczne (ENIG), srebro (srebro immersyjne), cynę (cynę zanurzeniową), organiczny środek chroniący lutowie (OSP). Każda metoda ma zalety i wady, zwane łącznie obróbką powierzchniową.

Zewnętrzny

Goła płytka (bez żadnych części) jest często nazywana „drukowaną płytką okablowania (PWB)”. Sama płyta podstawy płyty wykonana jest z materiału izolacyjnego, który nie jest łatwo wyginany. Cienki materiał obwodu widoczny na powierzchni to folia miedziana. Pierwotnie całą płytkę pokrywała folia miedziana, jednak jej część została wytrawiona w procesie produkcyjnym, a pozostała część stała się cienkim obwodem przypominającym siatkę. . Linie te nazywane są wzorami przewodów lub okablowaniem i służą do zapewnienia połączeń elektrycznych z komponentami na płytce drukowanej.
Zwykle kolor płytki drukowanej jest zielony lub brązowy, co jest kolorem maski lutowniczej. Jest to izolacyjna warstwa ochronna, która może chronić drut miedziany, zapobiegać zwarciom spowodowanym lutowaniem falowym i oszczędzać ilość lutowia. Na masce lutowniczej nadrukowany jest także sitodruk. Zwykle drukowany jest na nim tekst i symbole (głównie białe), aby wskazać położenie każdej części na planszy. Strona sitodruku nazywana jest także stroną z legendą.
W finalnym produkcie montowane są na nim układy scalone, tranzystory, diody, elementy pasywne (takie jak rezystory, kondensatory, złącza itp.) oraz różne inne części elektroniczne. Poprzez połączenie przewodów można utworzyć połączenia sygnałów elektronicznych i odpowiednie funkcje.